فلاش‌های روی دوربینی بصورت دستی تنظیم میشدند اما امروزه فلاش ها با تکنولوژی TTL با استفاده از اطلاعات ثبت شده توسط نورسنج دوربین میزان نور مورد نیاز را اندازه می‌گیرد و در نتیجه نیاز به تنظیم دستی میزان نور فلاش را کم کرده اند. فلاش‌های TTL علاوه بر درک میزان نور محیط ، تنظیمات دوربین همانند اندازه دیافراگم ، سرعت شاتر ، ISO و حتی فاصله کانونی لنز را برای تنظیم در نظر می‌گیرند. نمايندگي كانن جمهوري از دلایل برتری فلاش رو دوربینی مقابل فلاش داخلی می‌توان به کاهش اثر قرمزی چشم در این نوع فلاش‌ها اشاره کرد، با تغییر دادن زاویه فلاش نسبت به سوژه و یا تابش نور قبل از گرفتن عکس می توان از قرمزی چشم جلوگیری کرد.

فلاش TTL در مقایسه با فلاش داخلی دوربین کاربری راحت‌تر و سریع‌تری دارد. یکی دیگر از مزایای این فلاش‌ها در مدل‌های جدید، امکان ارتباط بیسیم دوربین با فلاش میباشد، البته در بعضی از دوربین‌ها برای این ارتباط به وسیله‌ای به نام رادیو تریگر نیاز است اما در مدل‌های جدیدتر عموما این ارتباط بدن نیاز به وسیله‌ی خارجی انجام می شود. این ارتباط بی‌سیم به عکاس در انتخاب جهت نوردهی آزادی عمل زیادی می‌بخشد.

برای هر فلاش رو دوربینی یک عدد راهنما(Guide Number) یا GN تعیین می‌شود. این عدد که به نسبت حساسیت 100 سنجیده می شود، از حاصل ضرب فاصله در دیافراگم به دست می آید. (دیافراگمx فاصله(GN=

عدد راهنمای فلاش رو دوربینی همواره در حساسیت ۱۰۰ سنجیده می شود.

اگر حساسیت دوربین تغییر کند باید بر اساس همین فرمول دیافراگم یا فاصله‌ی سوژه‌ی خود را محاسبه کنید. معمولا عدد GN در حساسیت‌های متفاوت به شرح زیر تغییر می کند. عدد راهنما در حساسیت 100، 80 و در حساسیت 200 ،113 است و در حساسیت 400 به 160 تغییر پیدا می‌کند. با این اعداد می توان برای دستیابی به بهترین نوردهی، فاصله‌ی سوژه از دوربین و دیافراگم را مشخص کرد.

با کمک جدول زیر می توان عدد راهنما یا همان GN فلاش را بر اساس فاصله ی کانونی تخمین زد. این جدول بر اساس فلاش رو دوربینی نیکون با شماره راهنمای 50 نوشته شده است. همانطور که می بینید با بازتر شدن زاویه، شماره ی راهنما نیز کوچکتر می گردد.

فاصله کانونی	۱۴ میلیمتر	۲۴ میلیمتر	۲۸ میلیمتر	۳۵ میلیمتر	۵۰ میلیمتر
GN	۱۲متر	۱۸متر	۲۰متر	۲۲متر	۲۶متر

عموما فلاش ها تا زاویه ی ۶۳ درجه (برابر با زاویه ی واید لنز ۳۵ میلیمتر) را پوشش می دهند. اما فلاش های حرفه‌ای‌تر می توانند تا زوایای بازتر از ۲۸ میلیمتر را نیز روشن کنند. حتی فلاش‌هایی با تکنولوژی ساخت جدید تر می توانند تا زاویه ی واید ۲۴ را نیز روشن کنند.

بعضی از فلاش ها نیز می ‌توانند به آداپتورهای واید مجهز شوند. این آداپتورهای واید در واقع دیفیوزرهایی هستند که نور را به شکل گسترده‌تری پخش می‌کنند. بنابراین با نصب این دیفیوزرها فلاش می‌تواند تا زاویه‌ی گسترده‌تری را مورد تابش نور خود قرار دهد.

https://iran-canon.com/

بسیاری از فلاش رو دوربینی ها از سیستم روشنایی کمکی AF برخوردارند. این سیستم برای وقتی که نور محیط کم است، کارایی دارد. در این حالت دوربین سیستم روشنایی کمکی فلاش را برای نوردهی بیشتر در زمان فوکوس خودکار فعال می کند . سیستم روشنایی AF معمولا پشت یک محفظه ی قرمز جلوی بدنه فلاش قرار گرفته است.

یک تکنیکی که در رابطه با فلاش زدن وجود دارد، روش فلاش بازتابی (Bounce flash) است. اگر به جای تاباندن فلاش سمت سوژه به صورت مستقیم آن را به سطح دیگری بتابانید و از این طریق غیر مستقیم سوژه را روشن کنید، عکس‌های زیباتری را بخاطر نور ملایم شده خواهید داشت. برای این تکنیک نیز به فلاش اکسترنال نیاز خواهید داشت.

هرچند امروزه بسیاری از دوربین‌ها از فلاش داخلی بهره می‌برند اما در بسیاری از موارد فلاش داخلی دوربین کافی نیست و نیاز به یک فلاش اکسترنال احساس می‌شود. فلاش رو دوربینی در کفشکی که روی دوربین تعبیه شده‌است، نصب می‌شود.

فلاش‌های روی دوربینی بصورت دستی تنظیم میشدند اما امروزه فلاش ها با تکنولوژی TTL با استفاده از اطلاعات ثبت شده توسط نورسنج دوربین میزان نور مورد نیاز را اندازه می‌گیرد و در نتیجه نیاز به تنظیم دستی میزان نور فلاش را کم کرده اند. فلاش‌های TTL علاوه بر درک میزان نور محیط ، تنظیمات دوربین همانند اندازه دیافراگم ، سرعت شاتر ، ISO و حتی فاصله کانونی لنز را برای تنظیم در نظر می‌گیرند. نمايندگي كانن جمهوري از دلایل برتری فلاش رو دوربینی مقابل فلاش داخلی می‌توان به کاهش اثر قرمزی چشم در این نوع فلاش‌ها اشاره کرد، با تغییر دادن زاویه فلاش نسبت به سوژه و یا تابش نور قبل از گرفتن عکس می توان از قرمزی چشم جلوگیری کرد.

فلاش TTL در مقایسه با فلاش داخلی دوربین کاربری راحت‌تر و سریع‌تری دارد. یکی دیگر از مزایای این فلاش‌ها در مدل‌های جدید، امکان ارتباط بیسیم دوربین با فلاش میباشد، البته در بعضی از دوربین‌ها برای این ارتباط به وسیله‌ای به نام رادیو تریگر نیاز است اما در مدل‌های جدیدتر عموما این ارتباط بدن نیاز به وسیله‌ی خارجی انجام می شود. این ارتباط بی‌سیم به عکاس در انتخاب جهت نوردهی آزادی عمل زیادی می‌بخشد.

برای هر فلاش رو دوربینی یک عدد راهنما(Guide Number) یا GN تعیین می‌شود. این عدد که به نسبت حساسیت 100 سنجیده می شود، از حاصل ضرب فاصله در دیافراگم به دست می آید. (دیافراگمx فاصله(GN=

عدد راهنمای فلاش رو دوربینی همواره در حساسیت ۱۰۰ سنجیده می شود.

اگر حساسیت دوربین تغییر کند باید بر اساس همین فرمول دیافراگم یا فاصله‌ی سوژه‌ی خود را محاسبه کنید. معمولا عدد GN در حساسیت‌های متفاوت به شرح زیر تغییر می کند. عدد راهنما در حساسیت 100، 80 و در حساسیت 200 ،113 است و در حساسیت 400 به 160 تغییر پیدا می‌کند. با این اعداد می توان برای دستیابی به بهترین نوردهی، فاصله‌ی سوژه از دوربین و دیافراگم را مشخص کرد.

با کمک جدول زیر می توان عدد راهنما یا همان GN فلاش را بر اساس فاصله ی کانونی تخمین زد. این جدول بر اساس فلاش رو دوربینی نیکون با شماره راهنمای 50 نوشته شده است. همانطور که می بینید با بازتر شدن زاویه، شماره ی راهنما نیز کوچکتر می گردد.

فاصله کانونی	۱۴ میلیمتر	۲۴ میلیمتر	۲۸ میلیمتر	۳۵ میلیمتر	۵۰ میلیمتر
GN	۱۲متر	۱۸متر	۲۰متر	۲۲متر	۲۶متر

عموما فلاش ها تا زاویه ی ۶۳ درجه (برابر با زاویه ی واید لنز ۳۵ میلیمتر) را پوشش می دهند. اما فلاش های حرفه‌ای‌تر می توانند تا زوایای بازتر از ۲۸ میلیمتر را نیز روشن کنند. حتی فلاش‌هایی با تکنولوژی ساخت جدید تر می توانند تا زاویه ی واید ۲۴ را نیز روشن کنند.

بعضی از فلاش ها نیز می ‌توانند به آداپتورهای واید مجهز شوند. این آداپتورهای واید در واقع دیفیوزرهایی هستند که نور را به شکل گسترده‌تری پخش می‌کنند. بنابراین با نصب این دیفیوزرها فلاش می‌تواند تا زاویه‌ی گسترده‌تری را مورد تابش نور خود قرار دهد.

https://iran-canon.com/

بسیاری از فلاش رو دوربینی ها از سیستم روشنایی کمکی AF برخوردارند. این سیستم برای وقتی که نور محیط کم است، کارایی دارد. در این حالت دوربین سیستم روشنایی کمکی فلاش را برای نوردهی بیشتر در زمان فوکوس خودکار فعال می کند . سیستم روشنایی AF معمولا پشت یک محفظه ی قرمز جلوی بدنه فلاش قرار گرفته است.

یک تکنیکی که در رابطه با فلاش زدن وجود دارد، روش فلاش بازتابی (Bounce flash) است. اگر به جای تاباندن فلاش سمت سوژه به صورت مستقیم آن را به سطح دیگری بتابانید و از این طریق غیر مستقیم سوژه را روشن کنید، عکس‌های زیباتری را بخاطر نور ملایم شده خواهید داشت. برای این تکنیک نیز به فلاش اکسترنال نیاز خواهید داشت.

هرچند امروزه بسیاری از دوربین‌ها از فلاش داخلی بهره می‌برند اما در بسیاری از موارد فلاش داخلی دوربین کافی نیست و نیاز به یک فلاش اکسترنال احساس می‌شود. فلاش رو دوربینی در کفشکی که روی دوربین تعبیه شده‌است، نصب می‌شود.